Een ambitieus project
Het begon allemaal in 1965 toen baron Frédéric Rolin het bos op het terrein van Bercuit begon te kappen. De zakenman en grondeigenaar wilde er een golfbaan in Amerikaanse stijl van maken, met daarnaast een winkelcentrum, een recreatiecentrum, zwembaden, tennisbanen en een manege. Een uitzonderlijk project waarvoor hij een beroep deed op een internationaal gerenommeerde architect.
Robert Trent Jones Sr. ontwierp de 18-holes golfbaan op een zacht glooiend terrein. Verscholen tussen dennen, heide en rododendrons verwelkomde het terrein zijn eerste spelers in 1967.
Een echte Britse countryclub
De oliecrisis van 1973 liet zijn sporen na. In de daaropvolgende tien jaar probeerden de investeringsgroepen van achtereenvolgens Ephraim Ilin en Charlie De Pauw de zaken te keren. Maar het mocht niet baten.
Uiteindelijk waren het de clubleden die hun passie voor de sport lieten spreken. Ze kochten de golfbaan en de faciliteiten om het voortbestaan ervan te garanderen. Op 29 december 1982 richtten ze de VZW “Golf du Bercuit” en de NV “Golf et Sporting Club de Grez-Doiceau” op.
Sindsdien is de club zich blijven ontwikkelen en moderniseren en biedt het een vriendelijke omgeving voor golfers en hun gezinnen, maar niet alleen. Het clubhuis, volledig gerenoveerd in 2008, biedt ook twee seminariezalen voor professionele of privé-evenementen. Als eerbetoon aan de architect van de golfbaan heeft de grootste zaal de naam Robert Trent Jones Room gekregen.
Een kampioenschapsbaan
Er is niets prestigieuzer voor een golfbaan dan geselecteerd te worden als gastheer voor een Open. De Koninklijke Belgische Golffederatie en de professionele spelersverenigingen hebben ons al 7 keer deze eer bewezen:
- In 1988 voor de Open Heren, gewonnen door José Maria Olazabal
- Tussen 1989 en 1994 voor de European Ladies Masters
Le Bercuit, dit “moeilijke maar eerlijke” parcours, volgens de beroemde Marie-Laure de Lorenzi, heeft al enkele van de grootste sterren verwelkomd. Een van de favorieten van J.M. Olazabal tijdens zijn bezoek was hole 9 van 531 meter, op dat moment de langste par 5 van België.